Om tal van redenen ‘moest’ ik de biografie over Hugo Claus lezen, maar al relatief snel was er een ‘teveel’ dat Mark Schaevers behendig en stijlvol over de pagina’s uitsmeert, dat me licht begon te ergeren. Te veel anekdotes, teveel vrouwen, vrienden en vijanden, teveel intimiteit vooral ook. Alsof de biograaf wil wedijveren met de Meester, die zelf altijd heeft beweerd het toch beter te weten dan zijn toekomstige biografen en al zijn geheimen mee het graf in zou nemen. Maar een biograaf die selectiever te werk was gegaan, meer analyse van het werk had opgenomen, zelfs een iets discretere aanpak had gevonden, zou het raadselachtig indrukwekkende oeuvre van Claus wellicht dichterbij hebben gebracht. Deze biografie doet dat helaas niet. Ik kan en wil het geen slechte biografie noemen, daarvoor schrijft Schaevers gewoon ook veel te goed, maar ook niet een biografie die me plezier en inzicht heeft verschaft.