Vanavond was ik in de Blokhuispoort volgens mij getuige van een debat tussen gelovigen en ongelovigen. Commons, participerende burger, burgerinitiatief, coöperaties versus het (failliete) politieke bedrijf. Lokale initiatieven die worden geboren uit onvrede met een gebrekkig functionerende volksvertegenwoordiging die tal van belangrijke zaken zou laten liggen, maar als pressiegroep toch liever niet teveel energie steken in het transformeren van het politieke bestel en ‘gewoon‘ in staat gesteld willen worden te experimenteren, successen te boeken en fouten te maken. Dat naar binnen gericht zijn, gelovigen mogen zich aansluiten maar de dialoog met andersdenkenden krijgt minder aandacht, doet me enorm aan een religieuze beweging denken. Commons and politics, never the twain shall meet. Believers en disbelievers, dat koppel waart als een spook door de stad sinds Leeuwarden zich kandidaat stelde voor Culturele Hoofdstad van Europa. Mijn probleem? Ik ben geen gelovige, maar hoop wel dat 2018 een eclatant succes zal worden.